Terug naar man, kinderen en kleinkinderen

Ook haar werk bevalt haar goed. “Maar toch wil ik straks terug naar Polen. Naar mijn man, mijn kinderen en mijn kleinkinderen. Ik reis er nu 2 keer per jaar heen, maar ik mis ze te erg om voor altijd hier te blijven.” Ze wil hier nog een tijd werken om wat meer geld te verdienen. “En dan is het tijd om terug te gaan naar huis.e

Werk van een ander niveau

Het werk dat ze hier doet verschilt nogal van haar baan in Polen. Als we haar vragen of ze niet liever iets op haar oude, meer technische niveau zou doen, haalt ze haar schouders op. “Ik ben al bijna oud genoeg om met pensioen te gaan. Ik hoef nu niet per se iets anders te gaan doen. Dit bevalt me prima. Het is goed zo.”

Fietsen

In haar vrije tijd fietst Barbara graag. Ze groeide op op het platteland van Polen. “Daar fietste ik graag en vaak. Maar toen verhuisden we naar de grote stad en daar kon dat niet meer. In Polen zijn er in de stad geen fietspaden zoals hier. Dus toen ik in Nederland kwam, was ik heel blij dat ik na 30 jaar weer kon fietsen.”

Bakkerij

Haar technische kwalificaties en ervaring waren hier in Nederland niets meer waard, dus ging ze op zoek naar een ander soort baan. Een jaar lang werkte ze via een uitzendbureau bij een bakkerij. Daarna kwam ze bij Scherpenhuizen terecht, via mensen die goede ervaringen hadden met het werk hier en het uitzendbureau dat alles regelde: Jupiter.

Van kleine kamertjes naar een huis

Haar eerste indrukken van Nederland waren vooral positief. “Het is hier zo mooi en schoon.” Barbara heeft nu een huis, maar ze verbleef hier eerst in kleinere kamertjes en huizen. “Dat was best te doen, maar eerlijk is eerlijk: iets voor jezelf is toch fijner. Het geeft rust. Ik heb het nu goed, het is echt mijn thuis.” Barbara heeft goed onderhandeld over haar huidige onderkomen. Ze heeft een mooi huisje in haar favoriete bungalowpark. Anders hoefde het van haar niet. “Ik weet wat ik wil. Ik heb andere huisjes en verblijven gezien en daar werd ik niet vrolijk van. Ik heb zelf aangewezen waar ik wilde zitten en daar is het fijn wonen.”

Van een technisch medische baan naar het verwerken van groente en fruit. Dat is in het kort het verhaal van Barbara. In Polen is de zorg verdeeld in algemene en particuliere zorg. Barbara werkte in die laatste sector. In een privékliniek maakte zij de röntgenfoto’s en was ze verantwoordelijk voor de bijbehorende apparatuur. Privéomstandigheden zorgden ervoor dat ze uit moest wijken naar Nederland. Eén van die omstandigheden: op het inkomen in Polen kon ze geen bestaan opbouwen.