De toekomst

Politicologie heeft ze opgegeven, maar haar ambitie om nog meer te leren, zeker niet. “Ik wil nog gaan studeren, maar dan meer in de richting van het werk dat ik nu doe.” En dat werk is HR en personeelszaken. Want ook bij Scherpenhuizen zagen ze ambitie en die beloonden ze. Via verschillende functies klom ze op tot waar ze nu is: een echte steunpilaar voor het bedrijf. Al 14 jaar lang.

Motivatie

“Of ik in Polen ook zo ver zou zijn gekomen? Ik droomde groot, ik wilde het maken in Warschau. Maar de situatie was daar 15 jaar geleden echt slecht. Ik denk eerlijk gezegd niet dat ik het daar gered had.” Die grote dromen heeft ze nog steeds. Haar geheim: “Je moet een doel hebben. En daarvoor gaan. Dat doe ik ook, iedere dag weer. En dan gaat het lukken. Aan mijn motivatie zal het niet liggen.”

Self made woman

“Van Scherpenhuizen kreeg ik alle ruimte en steun om me hier te vestigen en te ontwikkelen. Ik ben de taal nog beter gaan leren en heb na 5 jaar de Nederlandse nationaliteit aangevraagd en gekregen.” Nederland en de mentaliteit die hier heerst, bevallen haar goed. “Hard werken en doelen stellen, daar houd ik van. Nu heb ik een geweldige man, fijne kinderen en een mooi huis en een auto. Ik ben echt heel erg blij met wat ik bereikt heb. Ik ben er trots op.”

Meer in haar mars

Al snel hadden de mensen van Scherpenhuizen door dat Emilia meer in haar mars had dan schoonmaken. Ze kreeg meer verantwoordelijkheden en mocht licht administratief werk gaan doen. Ze leerde de taal en werd zo ook de tolk voor haar landgenoten. Langzaam werd duidelijk dat haar verblijf veel langer zou gaan duren. “Ik woonde destijds in een heel fijn huis. Daar zaten we met meer mensen, maar we hadden veel privacy en het was er heel netjes. Mijn huidige man woonde op de derde verdieping. We zagen elkaar vaker, werden verliefd en gingen na een tijdje samenwonen.”

Emilia heeft haar bestaan in Nederland helemaal zelf opgebouwd. 14 jaar geleden onderbrak ze haar studie politicologie in Warschau om hier wat extra geld te komen verdienen. “Voor mijn studie, want het studentenleven was daar best duur”, vertelt ze lachend. Via een kennis kwam ze terecht bij Scherpenhuizen, waar ze begon als schoonmaakster. Dat deed ze een jaar, maar omdat ze nog niet genoeg had verdiend om zorgeloos verder te kunnen studeren, besloot ze nog een jaar langer te blijven.